1. |
Witman
05:34
|
|||
|
Witman
Ik ben de grote witte man
Ik zwaai met mijn kwast waar ik maar kan
Ik schilder de hele stad rood
Ik schilder de hele wereld rood
Tot alles schittert zoals alleen een witte man kan
Groot en oud
verpietert en stout
Ik zwaai mijn kwast tegen iedereen aan
Ik zwaai mijn kwast tegen iedereen aan
Ik zwaai mijn kwast tegen iedereen aan
Geen schaamte
geen lust
Niks dat me tegenhouden kan
Niks dat me tegenhouden kan
Er is geen houden meer aan
Geef mij maar de schuld
Geef mij maar de schuld
Geef mij maar de schuld
Van alles… dat je kan
Zoals alleen een grote vieze vette grijze ouwe witte man
Geef mij maar de schuld
Want ik ben de grote de vieze de vette de grijze de ouwe de witte man
Ik zwaai met mijn kwast waar ik kan
Ik schilder de hele stad rood
Ik schilder de hele wereld rood
Zoals alleen een grote vieze vette grijze ouwe witte
|
||||
2. |
Reis
04:41
|
|||
|
Reis
Als in een ongeluk zaten we naast elkaar.
De trein vertrok zoals gewoonlijk te laat,
zeker elf uur voor tweehonderd kilometer
en je spinde als een tweedehands locomotief.
Next stop Pune
Om te beginnen vertelde je me
dat ik niet kon dichten, dat ik moest stoppen
met woorden aan elkaar rijgen
die er niets toe deden. Een poëet zou ik nooit worden.
Next stop Jalgoan
Vervolgens begon je over mijn B.O.,
de geur van een mens had je altijd tegengestaan.
Toen je me een rat noemde werd ik boos,
ik werd zo boos, dat ik grenzeloos op je sprong.
Next stop Hyderabad
We raasden door de coupé, een wervelwind
van rosse vacht en gladde huid, mijn handen,
mijn botte nagels, sloten zich om je bef,
terwijl jij alles openreet dat aan mij bloedde,
Next stop Mysore
tot aan de laatste ingewanden toe
die op de pagina een vrome vlek achterlieten.
Uiteindelijk was je dood, Lucifer, toen we aankwamen
was je dood en spinde niet meer.
Next stop Madurai
Hoogstens een koeren kwam uit je tevreden karkas.
Next stop the end of the world
|
||||
3. |
Afstand
02:42
|
|||
4. |
Mierenman
03:19
|
|||
|
Mierenman
Ik ben de mierenman
Mierenman man
De mierenman, mierenman
Man
Ik ben een simpele man
Geen wensen te over
behalve te stampen
als een mierenlegioen
op de mierenhoop
van een mierendageraad.
Met zevenmijlslaarzen
gekocht bij de Action
Ik ben de mierenman
Mierenman man
De mierenman, mierenman
Man
ik ben de mierenman
en stamp zo hard als ik kan
|
||||
5. |
Werkelijk?
08:33
|
|||
6. |
Dromen
03:54
|
|||
|
Dromen
De trein die zondag en zijn wielen.
Stille wielen
De trein die zondag en zijn banken.
Stille banken
De trein die zondag en zijn stillen.
Stille stillen
De trein die zondag en zijn zwijgen.
Stille zwijgen
De trein die zondag en zijn fluisteren.
Stille fluisteren
De trein die zondag en zijn lezen.
Stille lezen
De trein die zondag en het kijken.
Stille kijken
Een fantastisch landschap van bomen,
appelen in bomen, maïs aan de hemel.
De trein die zondag stiefelt vooruit.
Haar wielen als een gebed.
Gestaag gaan we verder
de toekomst in en denken en dromen.
Stille dromen
Wat als de dromer plotseling ontwaakt
in een wereld als deze, waarin alles echt is?
Wat als de dromer dromen ontdroomt,
de droom aan gruzelementen, trein gevlucht?
De trein die zondag en zijn uitzicht:
azuren landschap in de zonnestraal.
Stille dromen
|
||||
7. |
Journaal
03:36
|
|||
|
Journaal
Het masturberen lukt
allang niet meer
sinds ik steeds het bleke gelaat
van de tv-verslaggever
aan het einde
van mijn pik zie.
|
||||
8. |
Storm
02:49
|
|||
|
Storm
Er kwam een wolk van over de oceaan,
dik als vulkaanas, breed als het continent,
langzaam maar zeker. Satellieten zagen
het van verre aankomen, vol stukken hout
en metalen voorwerpen als verweesde merken.
De boten die werden geraakt zonken
geen van allen, nee, ze raakten hoogstens
stuurloos, wisten niet welke havens
een veilige toekomst boden.
Het was code rood op alle journaals.
Talkshowhosts schreeuwden hun humor,
comedians vonden in satire een antwoord,
filosofen keerden het de andere wang.
De paniek was niet volledig genoeg
om geen uitweg meer te zien
|
||||
9. |
Velden
00:32
|
|||
|
Velden
We stonden in het huizenhoge gras,
wezen van de vooruitgang, blond haar
in wind en zon gebrand, de schortjes
tot aan de tanden met bloemen bezet.
We juichten bij het aanzien van de raket,
een vogel, een ijsje, het smolt allemaal
aaneen in het landschap, het gaf goud
aan een speeltuin van paarden,
aan buizen vol rietjes en bessen die zweefden.
Zonder verdriet werden de laatste paardenbloemen
uitgeblazen, zaadjes in de Melkweg
van ons verlangen.
|
||||
Sindroom Stokholm Amsterdam, Netherlands
Uit de diepe moerassen van noise en poëzie is een unieke samenwerking geboren. In Sindroom Stokholm wordt oorverdovende muziek gepaard aan rijke gedichten die raken aan het wezen van de mens en in de kern opstandig zijn
If you like Sindroom Stokholm, you may also like:
featured on Bandcamp Radio Feb 22, 2022
go to album
Hugs for Chelsea: benefit for Chelsea Manning
by Hugs for Chelsea
A big welcome-home for Chelsea Manning from artists across the genre spectrum, like Tom Morello and Sammus.
go to album
featured on Bandcamp Radio Mar 15, 2022
go to album
Toronto artist Jonathan Relph works through depression on this bleak and beautiful album, half dream-pop and half ambient.
go to album
It's Okay To Be Comfortable
by Serialism
Effects-laden instrumentals touching on everything from shoegaze to surf, multitracked the old-fashioned way with no digital editing.
go to album
Themes For Buildings And Spaces
by Andrew Wasylyk
Andrew Mitchell, who records as Andrew Wasylyk, writes gentle, expansive songs designed to mirror his hometown of Dundee.
go to album
Shaggy and enchanting indie rock tinged with a psyche-kraut vibe, straight outta' Manchester, England.
go to album
